Işıktan korkan bir çocuk...

(...)

Kabusların ta kendisiydi. Karanlıktı. Peter Pan’ın kabusuydu. Belki de Peter Pan’ın büyümeyen sesi! Gözlerine baktım. O gözlerde karanlıkta kalmış bir çocuk gördüm. Karanlıktan değil, ışıktan korkan bir çocuk.

(...)

(Sayfa 129)